گزارش ثبت آسان از چهارمین جلسه دادگاه دختر وزیر سابق
شبنم نعمت زاده: پدرم پدر خوبی نبود
ثبت آسان: چهارمین جلسه رسیدگی به اتهامات شبنم نعمت زاده دختر وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت، احمدرضا لشگری پور و شركت توسعه دارویی رسا بامداد امروز(دوشنبه) 29 مهرماه در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران و مفسدان اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی مقام در مجتمع قضایی امام خمینی(ره) برگزار گردید.
به گزارش ثبت آسان به نقل از ایسنا، در ابتدای این جلسه قاضی مسعودی مقام از وكیل شركت دارویی رسا خواست كه در جایگاه قرار گیرد.
وكیل شركت رسا با حضور در جایگاه در ارائه دفاعیات، اظهار داشت: هیچ وكیلی اجازه دفاع از فساد و جرم را ندارد، هدف از ورود وكلا برای نظام دادرسی در جهت كشف واقعیت و شفافیت و برای رسیدن به هدف مشخص «عدالت» و صدور حكم عادلانه بوده است.
وی افزود: در فضای رسانه ای شاید بزه دیدگی رسانه ای وجود دارد و فشارهای ناجوانمردانه ای به این پرونده می شود كه حتما دادگاه خارج از این فشارها به چیزی كه حق است خواهد رسید و ان شاءالله با اخلاق بهتری رسانه ها جلسات را پوشش خواهند داد.
وكیل شركت رسا بیان كرد: در كیفرخواست تنظیمی می بینیم قضات، محور را روی گزارش ضابطان قرار داده اند و تحلیل های خویش را نوشته اند، در حالیكه آنها فقط ضابط هستند و مستندات كافی باید عرضه شود و از سویی برخوردهای غیر كارشناسی اشخاص می تواند دادگاه را تحت تأثیر قرار دهد.
وی افزود: با عنایت به اینكه مسئولیت كیفری شخصیت حقوقی امری جدید است، مواد قانونی آن همچون ماده ۱۴۳ قانون دارای ابهاماتی است؛ چون كه در مسئولیت كیفری، اصل مسئولیت بر عهده شخص حقوقی گذاشته شده و تقصیر جزایی منتسب به شخص حقوقی باید باشد و ارتكاب جرم بنظر می رسد توسط شخص حقیقی انجام شده است.
وكیل شركت رسا اظهار داشت: دفاتر و اسناد شركت بعد از خروج آقای لشگری پور از مدیر عاملی به دقت بررسی شده و ۵۰ خریدار شناسایی و صورت های مالی بین شركت توسعه دارویی رسا به دقت بررسی شده است.
وی با اشاره به بررسی های انجام شده در بین ۵۰ شركت دارویی خریدار اظهار داشت: میزان تخفیف ثبت شده برای ۳۳ خریدار بیشتر از ۷۵ درصد بوده كه این مبین زیان فروشی است، در حالیكه میزان تخفیف باید طبق مصوبه دو درصد می بود و این بر مبنای تصمیم مدیرعامل انجام شده است.
وكیل شركت دارویی رسا اظهار داشت: همینطور از ۳۳ خریدار برای ۱۶ داروخانه، تخفیف بیشتر از ۱۰۰صد در صد در نظر گرفته شده و برای ۴ داروخانه تخفیف ۱۷۰ درصدی و برای یك داروخانه ۲۰۰ درصد تخفیف ثبت شده است كه این مبین آن است یا تخفیفات صوری بوده یا بر مبنای اهداف شخص حقیقی انجام شده است.
وی ادامه داد: ۳۲ داروخانه بر مبنای اسناد، طلبكار هستند، اما هیچ گاه مطالبه خویش را طلب نكرده چون كه وجود خارجی نداشته اند و ثبت متقلبانه از جانب آقای لشگری پور انجام شده و خروج از سیستم دارویی ثبت شده است.
وی اظهار داشت: همینطور برخی داروخانه ها وجود خارجی ندارند و فاكتورها صوری است؛ چگونه می شود كه مدیران اجازه دهند اموال شخص حقوقی ضرر و زیان ببیند. این مبین آن است كه ماهیت اسناد و فاكتورها واقعی نیست و برای تصاحب اموال شركت بوده است.
وكیل شركت رسا افزود: تحقیقات در مورد شاخص های صوری صورت گرفته كه با مدیرعاملی وقت شركت انجام شده است و بررسی های اسناد مالی نشان داده است كه تمام تصمیمات و شاخص های صوری زیر نظر آقای لشگری پور در دفتر مركزی مدیریت بوده است.
وی اضافه كرد: این ادعا كه تخفیفات در شركت به مدیران و سهامداران انجام شده كذب است و هیچ دستور مكتوبی در این زمینه وجود ندارد.
اگر مبنای مسئولیت شخص حقوقی عدالت است، اقتضای عدالت این است كه شخص حقوقی مورد سوء استفاده نماینده خود قرار می گیرد و باید بزه دیده تلقی شود.
وكیل شركت رسا اظهار داشت: این اتفاق در زمان مدیرعامل وقت در جهت اهداف شخصی اش انجام شده و قابل انتساب به شخصیت حقوقی نیست. هدف فعالیت شخص حقوقی فعالیت اقتصادی مطلوب بوده و به دنبال خدمت به كشور است. سوءاستفاده از شخصیت حقوقی شركت درست نیست و شركت توسعه دارویی رسا ضمن تقاضای تكمیل تحقیقات خواهان صدور حكم شایسته است.
در ادامه نیازآبادی نماینده دادستان خطاب به وكیل شركت رسا اظهار داشت: دوگانگی در ارتباط با دفاعیات شما در این نشست و وكیل دیگر شركت در جلسه گذشته مشهود است.
وی اضافه كرد: وكیل شركت این جلسه مطالبی را گفتند كه تكرار مكررات است و گفتند فضای رسانه ای ضد موكل بوده كه راجع به آن به اندازه كافی صحبت كردیم.
نماینده دادستان اظهار داشت: در پرونده حاضر دو جنس قرارداد داریم؛ اول قراردادهایی است كه توسط شركت رسا با تامین كنندگان دارو منعقد شده و دوم قراردادهایی است كه شركت رسا با داروخانه ها برای توزیع و فروش دارو منعقد كرده است و همه آنها می گویند شركت رسا طرف قرارداد بوده است.
وی با انتقاد از صحبت های وكیل شركت رسا در مورد صدور شاخص های صوری اظهار داشت: شما نكاتی را به نفع موكل خود و به ضرر متهم دیگر گفتید در صورتیكه شاخص های صوری به نام شركت دارویی رسا بوده است و موضوعیت ندارد كه شبنم نعمت زاده یا لشگری پور باشد. مسئولیت شخصیت حقوقی مشخص است.
در ادامه قاضی مسعودی مقام ضمن تفهیم افترا مجدد متهم شبنم نعمت زاده اظهار داشت: شبنم نعمت زاده فرزند محمدرضا متهم هستید به مشاركت در اختلال عمده از راه اختلال در توزیع مایحتاج عمومی دارو به مبلغ یك هزار و ۸۵۰ میلیارد و ۱۴۸ میلیون و ۳۷۹ هزار و ۵۹۹ ریال با علم به موثر بودن در ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی، مشاركت در تحصیل مال از راه نامشروع به همان مبلغ ذكر شده و سوءاستفاده از جواز و امتیاز تعویض شده، مشاركت در اختلال نظام دارویی كشور، فعالیت غیرمجاز در شبكه دارویی در استان البرز بدون مجوز وزارت بهداشت و نگهداری غیرمجاز دارو بدون تشریفات قانونی در حكم قاچاق؛ سپس از او خواست كه برای عرضه آخرین دفاعیاتش در جایگاه قرار گیرد.
شبنم نعمت زاده با حضور در جایگاه در آخرین دفاع از خود اظهار داشت: من داروساز و فارغ التحصیل دانشگاه شهید بهشتی هستم و از سال ۸۸ برای خودم كار را آغاز كردم.
در ادامه جلسه دادگاه، متهم نعمت زاده افزود: صحبتی شد و مطرح نمودند كه این موارد برای من مزیت بوجود آورده است اما این تجربیات من بود كه مزیتی ایجاد كرد.
وی اظهار داشت: من در شركت هایی كه تاسیس می شد، حضور داشتم. دو شركت به ثبت رسید و مسئولیت هر دو با من بود و حدود هشت ماه طول كشید تا مجوز را گرفتیم، پس از آن هم بیان شد كه شركتهای فوریتی باید حتما اسم فوریت را داشته باشند و بعد هم باردیگر این قانون برداشته شد اما در آخرین قانون گفته شد كه شركتهای دارویی می توانند فوریت را در عنوان خود قید كنند یا نكنند. در نتیجه ما هم با یك شركت كار كردیم.
متهم نعمت زاده با اشاره به مشكلات شركت همچون وصول مطالبات اظهار نمود: مدیریت شركت پخش با من نبود و در این كار آقای لشگری پور حضور داشت. در ادامه كار باردیگر شركتی به نام شركت دارویی رسا تاسیس كردیم و پس از آن هم آدونیستر تاسیس شد.
وی تصریح كرد: من هیچكدام از افرادی كه اینجا هستند و این كیفرخواست را تنظیم كرده اند را مسبب این مسائل نمی دانم.
نعمت زاده با اشاره به اتهاماتی كه در سال های 96 و 97 درباره او مطرح گردیده است، اظهار داشت: مواردی وجود داشت كه من آنها را در یك نامه محرمانه به قاضی داده ام و لازم نمی دانم كه اینجا درباره آن بحث كنم. بنده از مدیرعاملم شكایت كردم اما الان به نوع دیگری مطرح گردیده است و من باید خودم پاسخگو باشم.
وی افزود: آقای قاضی ما یك دنیا و یك آخرت داریم. بنده تلاش كرده ام طوری كار كنم كه وقتی از دنیا رفتم همه بگویند خدا رحمتش كند.
این متهم اشاره كرد: آقای لشگری پور ادعا داشت كه مشكلات را حل كرده و آن شرایط را جمع می كند و می توانست جمع كند اما متاسفم كه كار به اینجا كشیده شد.
وی اضافه كرد: برخلاف آنچه كه مطرح شده در سال اول همه هزینه های شركت با من بود همچون تجهیز اموال و تهیه دفاتر و ایجاد دفتر مركزی. همینطور پرسنل ما هم حدود 70 تا 100 نفر بودند. همینطور 12 مركز هم تجهیز شد. همه هزینه های اینها در سال اول با من بود و شركت در آن زمان فروشی هم نداشت بلكه شركت از دی ماه 93 اجازه فروش داشت.
متهم نعمت زاده تصریح كرد: سال اول سودآور نیست و فقط هزینه دارد. منطق این است كه شركت پس از سه سال سودآور شود و آنچه به آقای لشگری پور داده می شد برای این بود كه پس از سه سال شركت سودآوری را تحویل دهند.
وی افزود: رسانه ها شاید برخی موارد را عادلانه مطرح نمی كنند. كسی كه نوشته چرا شركت سودآور نیست خودش استاد اقتصاد است و می داند یك شركت تا سه سال اول امكان دارد سودآور نباشد.
این متهم ابراز كرد: من در سال سوم حدود 40 یا 50 (میلیارد تومان) را حدس می زدم كه كم بیاوریم اما باید هزینه می كردیم.
وی افزود: آقای لشگری پور برای پخش اصرار داشت كه داروهای ایرانی را بگیریم و می گفت باید سبد دارویی مان تكمیل باشد اما بنده مخالف بودم. بنده فروش برپایه ماركتینگ و كالاهای محدود و انحصاری خود مورد توجه قرار می دادم. تفكر من برای پخش، پخش داروهای محدود بود.
نعمت زاده خاطرنشان كرد: بنده بعدها متوجه شدم گرفتن این نوع كالاها منفعت هایی برای آقای لشگری پور داشته و شاید دلیل اصرارشان همین مساله بوده است.
وی با اشاره به تاسیس آزمایشگاه اظهار داشت: دلیل تاسیس این شركت این بود كه زمانی كه بنده نخستین محلول را آوردم هفت ماه طول كشید كه آزمایشگاه به من جواب بدهد. بنده برای كارها شخصا رجوع می كردم و آقازادگی و دختر فلانی بودن برای من صدق ندارد. در مورد آزمایشگاه بعد از آن هفت ماه به این نتیجه رسیدم كه روند خاصی برای انجام این كارها ندارند. همینطور در محصولی دیگر هم برای اعمال نظر در مورد جنسینگ زمان زیادی طول كشید.
متهم نعمت زاده تصریح كرد: در نتیجه تصمیم گرفتم آزمایشگاهی بزنم كه نخستین آزمایشگاه رفرنس در این عرصه، ما هستیم. ما آزمایشگاه را بعنوان بخش تولید راه اندازی كردیم.
وی با اشاره به بخشی از زمان فعالیت خود اظهار داشت: فكر می كنم آقای نعمت زاده وزیر صنعت بودند كه من از راه یك بنگاه اقتصادی تلاش كردم یك مجوز تولید در تهران را خریداری كنم. می خواستم مجوز تولید حتما در تهران باشد چونكه معتقد بودم باید بالای سر كار باشم.
متهم نعمت زاده با اشاره به مشكلات شركت عنوان كرد: برای من این مشكلات در حد سود بود و شبها به مدت یك سال راه می رفتم و فكر می كردم كه چگونه این مشكلات را می توان حل كرد، در صورتیكه آقای لشگری پور روزها حرفهای خوبی می زد.
متهمه نعمت زاده اظهار داشت: آقای لشگری پور در مرداد ماه 1.5 میلیارد تومان از من پول خواستند و آن زمانی بود كه من خودم وارد كار شدم و شروع كردم و برخی نیروها را اخراج كردم. در آن زمان شركت وضعیت خوبی نداشت. در آن زمان هیچ آشنایی به كار پخش نداشتم و حتی مدیران را نمی شناختم. پس از این قضایا بود كه وارد كار شدم.
متهم نعمت زاده اظهار داشت: آقای لشگری پور هنری دارند كه حرفهای راستی می زنند و آدم را یاد بی بی سی می اندازند. حرفهای راستی می زنند و تفسیر خویش را روی آن می گذارند. اگر همان موقع برخی كارها را انجام می دادم شاید بهتر بود هرچند كه الان افرادی را می شناسم كه می توانند این كار را انجام دهند. آقای لشگری پور وقتی پول می خواستند همه جور همراهی می كردند. بنده در سال اول پولهای شخصی، خانوادگی و حتی وام را به شركت واریز می كردم. در سال اول حدود 6 میلیارد تومان واریز كردم.
وی خاطرنشان كرد: وقتی یك بقالی كركره اش پایین می آید همه می گویند چه شده!؟ و همه كسانی كه طلبكار هستند به دنبالش می گردند. وقتی یك پخش با این بدهی وجود دارد حل مشكلات آن خیلی مهم می باشد. آقای لشگری پور كارش را بلد بود و می توانست كار انجام دهد اما نداد.
وی اضافه كرد: بنده تلاش می كردم هزینه ها را پایین بیاورم. ایشان مرا در شرایطی قرار داد كه من زیانكار شوم. بنده در آن شرایط از بزرگان اقتصادی و دارویی كشور مشاوره گرفتم و نتوانستند به درستی راهنمایی كنند و سبب شدند من شش ماه عقب بیفتم. در خرداد ماه بود كه به این نتیجه رسیدم كه باید از افرادی مشاوره بگیرم كه مشكلاتی در حد اعداد و ارقام ما داشته اند.
متهم نعمت زاده اظهار داشت: در نتیجه بنده به دنبال سرمایه گذار رفتم و هیچ دلیلی نداشت كه من به این شركت پول بدهم چونكه سه سال قبل بود.
شبنم نعمت زاده افزود: من مال باخته ام و برخلاف موارد اتهامی آمده ام جلو و گفتم كه بدهی را پرداخت می كنم.
وی اضافه كرد: سال قبل كه بازداشت شدم در بركت و تیپیكو در برج ۱۱ زمینی را با مذاكرات گرفتم و آنرا پیشنهاد دادیم تا با بركت و تیپیكو تسویه نماییم ولی تغییراتی كه رخ داد سبب شد كار عقب بیفتد. زیر بار تعهد سنگین رفتم. مالك آن زمین لطف كرد و گفت زمان می دهد تا پولش را بدهم، این طور نبوده كه بخواهم سوء استفاده كنم و این مورد در قاموس من نیست.
نعمت زاده با اشاره به صحبت های آیت الله رئیسی رئیس قوه قضاییه در مورد شخصیت شناسی خطاب به قاضی اظهار داشت: هنر قاضی این است كه از شخصیت شناسی متهم استفاده نماید. افترا انتسابی به من منتسب نمی گردد. من حدود ۲۰ میلیارد از شركت توسعه طلب دارم ولی آنرا نمی گویم و مدیرعامل وقت می گوید بدهكارم در صورتیكه من بدهكار نیستم و طلب كارم.
وی اضافه كرد: كارشناسان قوه قضاییه برای ما حدود ۱۰ میلیارد را كارشناسی كردند و گفتند كه اسناد این مبلغ را ندادیم. در صورتیكه من ده میلیارد در سال قبل به طلبكار پرداخت كردم.
این متهم اضافه كرد: طبق گفته لشگری پور من ۲۰ میلیارد بردم در صورتی كه طلبكارم. او باید بگوید از این ۲۰۰ میلیارد تومان، ۱۸۰ میلیارد تومانش كجاست. مبلغ زیادی به صورت جوایز داده شده و من از بازگشت ریالی قطع امید كردم ولی حرفم این است كه دارایی ایشان (لشگری پور) به نام دیگری یعنی همسر و برادر همسر و غیره بوده است و در این زمینه نیازمند كمك قضایی هستم.
وی اضافه كرد: متاسفانه بانك ها با من همكاری نمی كنند و گزارش حساب مرا نمی دهند. لشگری پور آن موقع می گفت صد میلیارد بدهی است در حالیكه ۱۸۰ میلیارد چك برگشتی بود. بی مسئولیتی گروه مالی ایشان را با این همه ادعا نمی پذیرم كه به نام شركت انجام شده و مالك اصلی آن من بودم و هرچند در این قضایا دخیل نبودم.
نعمت زاده اضافه كرد: من تلاش كردم بدهی ها را تسویه كنم و از كمك های تامین كننده ها بسیار سپاسگزارم. ما شركتی را داشتیم كه ۳ میلیارد به آن بدهكار بودیم و مدیرش آمد و گفت ۳ میلیارد دیگر هم دارو می دهد تا داروها را بفروشیم و پول و بدهی او را بدهیم ولی برخی سنگ می انداختند.
وی با طرح این پرسش كه چرا نماینده دادستان می گوید كار را طول می دادید اظهار داشت: چونكه كار مشكل بود. صددرصد منظورم سیاسی نیست بارمالی قضیه این است كه آنرا خانوادگی به مساله انتساب دادند كه وجود ندارد. اگر وجود دارد بگویند همه جوره ان را تقدیم می كنم. نه پتروشیمی است و نه چیزی. اگر وجود داشت هر كدام تان پدر هستید ایا راضی هستید اگر فرزندتان گرفتار مشكل شود از دارایی تان استفاده نكنید تا برایش مشكل پیش آید.
نعمت زاده اضافه كرد: من آبروی خود و خانواده ام را نمی برم و صادقانه كار كردم. پدر من پدر خوبی نبود ولی برای مملكت مدیر خوبی بوده است و بعنوان مدیر خوب به او مدیونم؛ نه بعنوان پدرم.
وی اضافه كرد: ۴۰ سال من تنها بودم و پدری نداشتم بیشتر از صد تا شهرك صنعتی پدرم راه اندازی كرده است و تمام عید و تعطیلات در ماهشهر بودیم تا ماهشهر ساخته شود آنجا بیابان بود تا ساخته شد. بنا بر این بعنوان مدیر از پدرم سپاسگزارم و دلم میخواهد مدیران و جوانان از امثالی مثل پدرم استفاده كنند و حتی طلبكارها. ایشان همه جوره به همه مشاوره می دهد و ایشان اطلاعات زیادی دارد ولی اتفاقاتی به او نسبت داده شده است كه خوب نبوده است. در خانواده پدر خوبی نبوده و نه شب و نه بامداد او را می دیدیم و وقتی خواب بودیم می آمد و وقتی بیدار می شدیم رفته بود. انتساب ها صحیح نیست.
وی اضافه كرد: كارمن شخصی و خصوصی بوده و كارم را از صفر شروع كردم. پول را جمع كردم و در ابتدا از بانك ملت ۵۰ میلیون و سری بعد۱۰۰ میلیون و به همین طریق آنرا افزایش دادم. پله پله كار كردم و اعتبارم از همه چیز مهمتر است و از افرادی كه مرا كمك كردند ممنونم.
وی اضافه كرد: افرادی كه در دفتر من كار می كنند احساس امنیت ندارند؛ در حالیكه باید نخستین چیزی امنیت اقتصادی باشد و در فضای اقتصادی باید كار می كردم و با مشكلات دست و پنجه نرم كردم و برای نخستین بار به دیدار مدیران رفتم. اقتصادی مالی و سوء نیت و اصلاً این چیزها نبوده و در مورد شخص من و شركت توسعه رسا این طوری كه آقای لشگری پور می گویند نبوده است. ما حدود ۲۰۰ میلیارد به شركت پرداخت كردیم و من دو سری كار را شروع كردم و بازداشت ها سبب شد كه دستم بسته شود.
وی اضافه كرد: شركت فارابی حدود ۴۶ میلیارد بدهكاری را عنوان كرده در حالیكه حدود ۴۰ میلیارد آن پرداخت شده و اصلاً سوء نیت نبوده است و تمام دارایی و آبروی كاری و خانوادگی ام از بین رفته و من مشكلی در زندگی نداشتم.
وی اضافه كرد: همه ما را بعنوان مدیر خوب قبول داشتند و در سال ۸۵ پاره وقت برای شركتی مسئول فنی بودم كه در قبالش یك میلیون و دویست تومان به من پرداخت می كردند ولی من به آن نیازی نداشتم كما اینكه اهداف نهایی ام بالاتر بود و من اصلاً در صدد تصرف اموال دیگران نبودم.
متهمه نعمت زاده افزود: اگر می خواستم اموال دیگران را تصرف كنم شركت و خانه و كارت بازرگانی ام هم به نام خودم من نبود. اصلاً این طور نیست كه قصد تصرف داشتم و پرداخت هایی كه شده به سبب اشتباهاتی بوده كه با سوابق فامیلی من رخ داده و سبب قضاوت های نادرست درمورد من و شركت ام شده است.
وی با اشاره به آیاتی از سوره بقره و اینكه خداوند فرموده اگر طلبی دارید و بدهكار نمی تواند آنرا بدهد به او زمان بدهید اظهار داشت: من تنها چیزی كه میخواستم این بود كه به من زمان بدهند تا بتوانم به نحوی جبران كنم با اینكه سخت بود. آنها فكر می كردند زمان می خرم.
وی اضافه كرد: شخصیت شناسی مهم می باشد و به شما كمك می نماید و آنرا آقای رئیسی گفتند و از قاضی و دادگاه می خواهم با عنایت به سوابقم قضاوت نكنند و قضاوت خیلی سخت است.
وی اضافه كرد: من قصدم حیف و میل اموال مردم نبوده و نیست. از نظر جرایم اقتصادی اصلاً به تیم ما نمی خورد و تیم ما كارآفرین با ۴۰۰ پرسنل بود.
وی اضافه كرد: از سازمان بیمه بسیار گله مندم. شش ماهه اول سال ۹۷ بیمه بیكاری پرسنل من را قرار بود بدهد ولی این كار را نمی كرد و به مشكل خوردیم. هرچند بالای ده میلیارد تومان پول به بیمه داده بودیم ولی به خاطر یك ماه كه آنرا ندادیم بیمه پرسنل را نمیداد. چند ماه طول كشید كه یك ماه وسط را تقسیط و كار را پیش ببریم. به من گفتند پول ۴۵ میلیون ایرانی را به تیپیكو بدهكاری؛ كه اصلاً این طور نیست تا برج ۱۱ زمین را عرضه دادم و آرزویم این است كه آنجا زندگی كنم. بهترین ملك بود. آقای لشكری پور باید نامه ها را امضا میكرد و حدود ۲۰۰ نامه بود و پیش از آن هم همین تعداد بود و در ماه های آخر آقای لشكری پور با من همكاری نمی كرد و در نهایت نامه ها را من امضا كردم. به مدیر شركت تیپیكو گفتم كه حساب هایم توقیف شده آنرا آزاد می كنم و شما بدهی تان را بردارید. اگر می خواستم مال مردم را بخورم این كار را نمیكردم. از سال ۹۶ تا الان پول در حسابم نیست چونكه حسابم بسته است و درآمدی ندارم آخرین پولی كه در حسابم بود را دادم تا سبحان دارو را آزاد كنم.
وی اضافه كرد: آقای لشگری پور با زبان مار را از لانه بیرون می كشد و به من گفته بودند كه اینطور است و من به این سخنان اعتراض میكردم چونكه ایشان به كارش وارد بود و با شرایط خوب كار می كردیم و اعتماد می كردم و ایشان تجربه داشت و در بخش رازی به قول خودش و هجرت او را خواسته بودند و كاش از ابتدا در كار تولید بودم كار پخش خیلی سخت بود.
وی اضافه كرد: ما تلاش كردیم كه به اقتصاد سلامت كمك نماییم و مواردی كه در شركت توسعه دارویی پیش آمده در خیلی از بخش ها رخ می دهد و از قاضی خواستم جلسه غیر علنی بگذارد و من مواردی را بگویم چون كه شاید در این جلسات مواردی گفته شود كه پای مدیران دیگر به وسط بیاید.
وی گفت یكی از اشكالات ما در چرخه دارو وارد كننده و تولید كننده شركت است.
در این هنگام قاضی خطاب به متهم گفت به موضوعات اصلی بپردازید.
متهمه اظهار داشت: حدود ۷ میلیارد آورده ریالی ام است.
متهم اظهار داشت: حدود ۱۵ میلیارد تومان طلب من و شركت من است كه ۱۰ میلیارد آنرا دادم.
قاضی اظهار داشت: چه میزان منتفع شده اید؟ شما به هیچ وجه خروجی نداشتید. شما شركت پخش می زدید با كدام هزینه كار انجام می شده. آورده تان چه میزان است؟
متهم اظهار داشت: ثبت شركت روی ۱۰۰ میلیون تومان و یك میلیارد بوده است.
قاضی اظهار داشت: سرمایه از كجا تأمین شده است؟ شما با صفر سرمایه های كلان بردید و بعد در كارهای دیگر سرمایه گذاری كردید. شاخص های صوری را ادامه دادید. شما رئیس هیئت مدیره بودید چه كرده اید. زمین كه می گویید اگر خوب است چرا نمی فروشید تا بدهی را بدهید. بدهكارها اینجوری هستند اگر خوب باشد آنرا نمی دهند. پلاك های ثبتی برای چه كسی است با اسناد عادی آنرا جابجا می كنید. زمان كمی به شما ندادند و خیلی زمان داده شد. یك سال و نیم است كه به شما زمان دادند. شما كجا حسن نیت دارید. حسن نیت در برگشت است نه در حرف. شما وظیفه دارید پول را بدهید نه پلاك ثبتی معرفی كنید.
قاضی اظهار داشت: شخصیت شناسی كه گفتید مواردی است كه همه در مرحله دادسرا انجام شده و در قانون هست. اینكه بگویم چون من آدم خوبی هستم امر صحیحی نیست. اینكه در یك بدهی جزئی موارد اتهامی را خلاصه كنید با پرونده مطابقت ندارد. شما دارو را در انبار ها، در انبارهای پتروشیمی پنهان میكنید و بعد داروها تاریخش منقضی می شود.
متهم اظهار داشت: ما دارویی را پنهان كردیم نماینده دارو غذا متاسفانه در جلسه نیست. داروهای مارا استان البرز و تعزیرات می دانستند.
قاضی اظهار داشت: چرا انبارهای شما كشف می شود.
متهم اظهار داشت: ما انباری نداریم.
قاضی اظهار داشت: مستندش وجود دارد.
متهم پاسخ داد: به خاطر دادگاه به من میگویند جابجایی میسر نیست و شما نیستید ما می ترسیم. شرایطی بوجود آورده كه در شرایط بحرانی هستیم. انبار پتروشیمی و... وجود نداردو شاید بوده ولی من از آن خبر ندارم.
قاضی اظهار داشت: این طور كه می گویید از هیچ چیزی خبر ندارید. نماینده بهداشت در جلسه قبل توضیح دادند كه شما در آن زمان مجوز نداشتید. متاسفانه در سیستم دولتی وجود دارد كه می گویند مجوز داریم ولی شما در ان زمان مجوز نداشتید و این كه بعدش مجوز بگیرید تاثیری ندارد. انبار شما در البرز بوده و دوتا انبار كشف شده و سازمان تعزیرات و دادستان كرج گزارش آنرا دادند.
متهم گفت ما انبار دارو نداریم و در كرج فروشی نداشتیم.
قاضی اظهار داشت: شما توانایی عملكرد در پخش را نداشتید. بدون سرمایه گذاری پول را از شركتی به شركت دیگر داده اید و با سرمایه صفر آغاز كرده اید. شما در دفاع و وكلایتان همه را به پای آقای لشكری پور نوشتید.
متهم اظهار داشت: ایشان سه سال بود با ما كار كرده است.
قاضی مجدداً تصریح كرد شما با صفر شروع كردید و خروجی نداشتید.
متهم اظهار داشت: آورده من ۶ الی ۷ میلیارد بوده و صفر نبوده است.
قاضی اظهار داشت: مستندات سرمایه تان را عرضه دهید.
متهم اظهار داشت: من ۱۰۰ نفر پرسنل را حقوق می دادم.
قاضی اظهار داشت: چه جور است كه پرسنل را میدانید ولی نمیدانید داروها كجاست.
متهم اظهار داشت: فروش دارو با من نبوده است.
قاضی اظهار داشت: شما داروخانه تاسیس كردید كه بر خلاف مقررات دارو دادید. حسن نیت كاری نداشتید. داروخانه ای كه برای خودتان درست می كردید و آزمایشگاه را از كجا تاسیس كردید.
متهم اظهار داشت: من در لایحه آنرا توضیح دادم. آزمایشگاه هزینه اش یك و نیم میلیارد تومان بوده است.
قاضی اظهار داشت: شما مدارك و اسناد مالی آزمایشگاه و مراكزی را كه در استان ها تاسیس كرده اید را بیاورید.
متهم اظهار داشت: اسناد مالی موجود است كه حدود ۲۰۰ میلیون هزینه برای داروخانه ها و یك و نیم میلیارد برای آزمایشگاه بوده است. بهتر است مستند صحبت نماییم و مثل درد و دل كردن نباشیم. ما ۲۰۰ میلیارد تومان بدهكاریم در حالیكه من هنوز طلبكارم. برداشت شخصی من نبوده و خرد خرد آنرا انجام دادم. من قبول دارم اشتباه كردم چون نامه ها را امضا كردم آقای لشگری پور باید مسئول باشد چونكه روی امضا ایشان امضا كردم و هر كسی جای من باشد نمی تواند زنده بماند ولی من همه این را كنار گذاشتم.
قاضی اظهار داشت: متهمان اقتصادی تا صدور حكم باید بر مبنای نوع جرم و افترا شان باز داشت باشند و تا آخر دادنامه میهمان ما هستید
متهم خواست كه برای كارهای مالی خودش انرا انجام دهد و ملاقات كاری داشته باشد كه قاضی گفت ملاقات با اقوام در زندان است نه كاری. وكیل تان انرا انجام میدهد. اگر تغییری در دادگاه افتاد به خاطر جابجایی بود كه رخ داد.
قاضی افزود: چهارشنبه هفته آینده آخرین دفاعیات آقای لشگری پور دریافت می شود. شما در این یك سال و نیم در جهت بازپرداخت بدهی وقت داشتید. قرار بازداشت شما تا ۱۶ آبان ۹۸ پابرجا می باشد اگر لازم باشد بازداشت شما تمدید می شود و به آشنایان بگویید زیاد نامه نگاری نكنند. پس از دوماه كه از بازداشت آزاد شده بودید و بحث خروج از كشور تان پیش آمد باردیگر بازداشت شدید. متاسفانه معمول است كه همه متهمان زمان می خواهند ولی شما در این یك سال و نیم حتی نتوانستید یكی دو تا از شكات را تامین كنید.
متهم نعمت زاده در پاسخ به قاضی اظهار داشت: من قصد خروج از كشور نداشتم.
قاضی مسعودی مقام اظهار داشت: ضمانت نامه ها مبین خیلی مسائل است. اما صداقت بهترین گزینه است. حواشی فایده ای ندارد.
رئیس دادگاه اظهار داشت: در دفاعی كه می كنید چه با آقای لشگری پور هماهنگ باشید چه نباشید باید بگویید پول ها كجاست. اگر حیف و میل شده باید بگویید، اگر سرمایه گذاری كردید باید بگویید كجا سرمایه گزاری نموده اید. همه قابل پیگیریست. بطور قطع به پولشویی شما رسیدگی خواهد شد.
وی اضافه كرد: در دفاعتان باید از عمل كردتان بگویید نه اینكه بگویید من آدم خوبی هستم. تا كنون دو جلسه شما ضد آقای لشگری پور حرف زدید دوجلسه هم ایشان ضد شما حرف زده است. هیچ كدام تان هم از هیچ فرایندی خبر ندارید.
قاضی مسعودی مقام از متهم نعمت زاده پرسید؟ چند حساب بانكی دارید؟
متهم پاسخ داد: گفته شده 500 تا. حساب كه به نام شركت باز می شود، بانك به نام صاحبان امضا هم حساب را باز می كند. من به هیچ شهرستانی نرفتم كه حساب باز كنم.
قاضی اظهار داشت: شما یعنی 500 حساب پشتیبان دارید؟
متهم نعمت زاده اظهار داشت: نه. شاید 20 یا 30 تا.
قاضی مسعودی مقام اظهار داشت: شما دسته چك می خواستید چون اگر چك تان درست كار كند بانك باز هم به شما دسته چك می دهد.
متهم نعمت زاده اظهار داشت: من با دو سه حساب كار می كردم كه گزارشات و پرینت كامل آن وجود دارد.
در این هنگام قاضی مسعودی ختم چهارمین جلسه رسیدگی به پرونده شبنم نعمت زاده، محمدرضا لشگری پور و شركت دارویی رسا را اعلام نمود و اظهار داشت: جلسه پنجم و آخرین جلسه دادگاه ساعت ۹ بامداد روز چهارشنبه اول آبان ماه برگزار می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد مطلب ثبت آسان