از سوی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه
انتشار گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت مقابل زنان در کانادا
ثبت آسان: ثبت آسان: گزارش تبعیض، نابرابری و خشونت مقابل زنان در کانادا از طرف ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران منتشر گردید.
به گزارش ثبت آسان به نقل از مهربه نقل از معاونت امور بین الملل قوه قضائیه و ستاد حقوق بشر، در گزارش ستاد حقوق بشر درباب خشونت مقابل زنان در کانادا آمده است: گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد خشونت مقابل زنان، از دولت کانادا خواست فوراً تمام مقررات تبعیض آمیز باقی مانده در قانون هند (The Indian Act ) و سایر قوانین و اقدامات تبعیض آمیز ملی مقابل زنان و دختران بومی را لغو کند. این کارشناس سازمان ملل اظهار داشت: «برای دهه ها، زنان ملل اول و فرزندان آنها با تبعیض جنسی روبرو بوده اند که توسط این مقررات ادامه یافته است و این امر نقض استانداردهای بین المللی و ملی برابری جنسیتی است.» کمیته دائمی حقوق بشر کانادا نیز با انتشار گزارشی درباره ی عقیم سازی الزامی اعلام نمود که رویه ای بطور نامتناسبی بر باروری و سلامت روان زنان بومی، دختران تأثیر می گذارد. از طرف دیگر داده های جدید توسط اداره آمار کانادا نشان میدهد که بیش از شش زن از هر ۱۰ زن بومی در مقطعی از زندگی خود تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده اند. این در حالیست که کانادا هنوز یک برنامه اقدام فدرال برای مقابله با خشونت مقابل زنان و دختران بومی منتشر نکرده است. تجاوز جنسی این گزارش می افزاید: اکثریت قریب به اتفاق ۹۶ درصد از قربانیان کشف شده قاچاق انسان، زنان و دختران در کانادا هستند. در مجموع، یک نفر از هر چهار نفر ۲۵ درصد قربانیان زیر ۱۸ سال سن داشتند. از هر ۱۰۰ مورد تجاوز جنسی، تنها ۶ مورد و ۲ درصد از "تجاوزات جنسی" به پلیس گزارش می شود. ۱۱ درصد از زنان صدمات جسمی ناشی از تجاوز جنسی را تجربه کردند و ۶۰ درصد از قربانیان تجاوز جنسی زیر ۱۷ سال سن دارند. بیش از ۸۰ درصد قربانیان جنایات جنسی زنان هستند. ۸۰ درصد از حوادث تجاوز جنسی در خانه مسکونی اتفاق می افتد.۱۷ درصد از دختران زیر ۱۶ سال به صورتی رابطه جنسی را تجربه کرده اند. همین طور ۸۳ درصد از زنان معلول در طول زندگی خود مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار می گیرند و ۵۷ درصد از زنان بومی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند. طبق گزارش جدید در مورد خشونت جنسی در نیروهای مسلح کانادا (CAF)، قاضی سابق دادگاه عالی در گزارشی به نام Arbor می گوید «برخی از اعضای ارتش کانادا با لطمه بیشتری از جانب همرزمان خود روبرو هستند تا از جانب دشمن». این سند ۴۰۴ صفحه ای به ناکامی های نیروهای مسلح کانادا در طول سال ها در رسیدگی به زن ستیزی، تبعیض، خشونت جنسی و لطمه هایی که عمدتا توسط اعضای زن ارتش تجربه شده است، اشاره می کند. بین اکتبر ۲۰۲۰ و آوریل ۲۰۲۱، نزدیک به ۴۹۰۰ کارگر در سراسر کانادا (در یک نظرسنجی سراسری) در مورد تجربیات خود در مورد آزار و اذیت و خشونت جنسی گزارش دادند: ۴۳.۹ درصد گفتند حداقل یک شکل از آزار و اذیت جنسی و خشونت را در حین کار تجربه کرده اند. حدودا ۱ نفر از هر ۲ نفر ۴۳ درصد از کارگرانی که خشونت جنسی را تجربه کرده اند و ۱ نفر ۲۸ درصد، که آزار و خشونت را تجربه کرده اند، گفتند گرفتار ناراحتی روحی و اختلال ذهنی شده اند. همین طور ۷۰ درصد از کارگرانی که آزار و اذیت جنسی و خشونت را تجربه کرده اند، به سبب تأثیرات منفی آزار و اذیت و خشونت، کار خودرا ترک کرده اند. زنان بومی کانادا کانادا همیشه از طرف برخی جوامع مدافع حقوق بومیان به سبب فراهم کردن امکان نقض مداوم حقوق بانوان بومی جهت زندگی، آزادی و امنیت مورد انتقاد قرار گرفته است. زنان ملل اول، اینوئیت و متیس در سراسر کانادا نسبت به زنان غیربومی، میزان خشونت و تجاوز جنسی بالاتری را تجربه می کنند. بیش از ۶ نفر از هر ۱۰ زن بومی (۶۳ درصد) در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده اند. حدودا از هر ۱۰ زن (۵۶ درصد)، شش زن بومی تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند. بیش از ۳۴۲۰۰ گزارش تجاوز جنسی در سراسر کشور در سال ۲۰۲۱ گزارش شده است که ۱۸ درصد افزایش نسبت به سال ۲۰۲۰ را نشان میدهد. ۶۴ درصد از زنان بومی در آتلانتیک کانادا از سن ۱۵ سالگی خشونت، شامل تجاوز فیزیکی یا جنسی را در طول زندگی خود تجربه کرده اند. ۶۴ درصد زنان بومی در مقابل ۴۵ درصد زنان غیربومی در استانهای اقیانوس اطلس، ۶۲ درصد در مقابل ۴۳ درصد در مرکز کانادا، ۶۱ درصد در مقابل ۴۸ درصد در پریری، و ۶۵ درصد در مقابل ۵۰ درصد در بریتیش کلمبیا با نوعی خشونت و تجاوز جنسی مواجه بوده اند. گزارش جدید از طرف اداره آمار کانادا می گوید که زنان ملل اول، اینوئیت و متیس در سراسر کانادا هنوز هم نسبت به زنان غیربومی، میزان خشونت و تجاوز جنسی بالاتری را تجربه می کنند. بر طبق این گزارش، زنان «ملت اول»، «اینویت» و «متیس» در چندین نوع رفتار خشونت آمیز روانی بیش از اندازه حضور دارند و از هر ۱۰ نفر که تحت مسئولیت قانونی دولت بوده اند، هشت نفر در حین مراقبت از خشونت فیزیکی یا جنسی رنج می برند. حدودا دو سوم از زنان ملل اول (۶۴ درصد) و متیس (۶۵ درصد) خشونت را در طول زندگی خود تجربه کردند، در صورتیکه این نسبت در بین زنان اینوئیت (۴۵ درصد) با نسبت زنان غیر بومی (۴۵ درصد) یکسان بود. حدودا از هر ۱۰ زن بومی، ۶ نفر (۵۶ درصد) در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند و ۶ نفر از ۱۰ نفر ملل اول (۵۸ درصد) و متیس (۵۷ درصد) زن در طول زندگی خود تجاوز فیزیکی را تجربه کرده اند. از هر ۱۰ زن بومی، ۱ نفر (۱۱ درصد) در دوران کودکی تحت مسئولیت قانونی دولت بوده است، در صورتیکه این میزان در زنان غیربومی ۲.۳ درصد است. بخش بزرگی (۸۱ درصد) از زنان بومی که در دوران کودکی تحت مسئولیت و نظارت قانونی دولت بوده اند، در طول زندگی خود قربانی خشونت شده اند. در بین زنان بومی، افراد دارای معلولیت (۷۴ درصد) بیش از افراد بدون معلولیت (۵۰ درصد) در طول زندگی خود خشونت را تجربه کردند. در بین زنان دارای معلولیت، زنان بومی (۷۴ درصد) بیش از زنان غیر بومی (۵۷ درصد) در طول زندگی خود قربانی خشونت را تجربه کردند. زنان در زندان های کانادا تعداد افراد محبوس در زندان های فدرال برای زنان در سه دهه گذشته بطور شایان توجهی بالا رفته است. از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶، تعداد زنان غیر بومی در بازداشت ۴۴ درصد بالا رفته است (وزارت دادگستری، ۲۰۱۸). حالا، نزدیک به ۵۰ درصد از زنان در زندان های فدرال بومی هستند. زنان بومی زمان بیشتری را در سلول انفرادی می گذرانند و برای آزادی شرایط سخت تری دارند. در یک روز (۲۰۲۲ می) زندان های فدرال ۲۹۸ زن غیر بومی و ۲۹۸ زن بومی را در خود جای داده بودند و نسبت زنان بومی و غیر بومی در زندان به ۵۰ به ۵۰ رسید. از هر ۲۰ زن در کانادا، فقط یک نفر بومی است. زنان بی خانمان زنان ۲۷.۳ درصد از کل جمعیت بی خانمان در کانادا را می سازند. در هر شب در کانادا، ۶۰۰۰ زن (اغلب با کودکان) به پناهگاه های اضطراری پناه می برند. حدود ۹۶ درصد از زنان بی خانمان نوعی تجاوز جنسی، سرقت، توهین و تهدید را تجربه کرده اند. حدود ۷۵ درصد از زنان بی خانمان با اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی دست و پنجه نرم می کنند. بگفته کمیسیون حقوق بشر کانادا و تأیید بنیاد زنان کانادا، زنان به طور معمول به سبب فقر، دستمزدهای پایین، خشونت شریک صمیمی، سوء استفاده جنسی، مسائل اعتیاد، چالش های سلامت روانی و جسمی و مسائل مربوط به مراقبت از کودکان در مقابل بی خانمانی لطمه پذیر می شوند. در سال ۲۰۲۱، بیش از ۲۳۵۰۰۰ نفر بی خانمانی را تجربه کردند و ۲۵۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ نفر ممکنست در هر شب بی خانمانی را تجربه کنند. در سال ۲۰۲۱، حدودا ۷۳۴۷ نفر هر شب در تورنتو بی خانمانی را تجربه می کنند. بیش از نیمی از کسانی که به نظرسنجی اخیر از افراد بی خانمان در همیلتون پاسخ دادند، زن بودند. پاسخ دهندگانی که به عنوان بومی معرفی شده اند، ۲۳ درصد بودند. ۱۳ درصد از افراد بی خانمان در کانادا کودکان و جوانان بدون همراه هستند. درصد ۱۴ بیشتر ساکنان پناهگاه بین ۲۵ تا ۴۹ سال سن دارند. بیش از ۶۲ درصد از این بی خانمان ها مرد و حدود ۳۶ درصد زن بودند. خشونت خانگی برمبنای مرکز کانادایی آمارهای عدالت و ایمنی جامعه، در سال ۲۰۱۹، ۳۵۸، ۲۴۴ قربانی خشونت توسط پلیس در این کشور گزارش شده است. زنان ۳.۵ برابر بیش از مردان در معرض خشونت قرار دارند یعنی ۵۳۶ زن در مقابل ۱۴۹ مرد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در معرض خشونت هستند. با این وجود، میزان خشونت خانگی در مردان بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ بطور قابل توجهی درحال افزایش است.. در سال ۲۰۲۱، ۱۲۷۰۸۲ نفر قربانی خشونت خانوادگی گزارش شده توسط پلیس (خشونت مرتکب شده توسط همسران، والدین، فرزندان، خواهران و برادران و اعضای خانواده گسترده) بوده است که این میزان برابر با ۳۳۶ قربانی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است. این وضعیت پنجمین سال متوالیِ افزایش را رقم زد. زنان و دختران دو سوم (۶۹ درصد) قربانیان خشونت خانوادگی را تشکیل می دادند. میزان خشونت خانوادگی برای زنان و دختران بیش از دو برابر بیش از مردان و پسران بود (۴۵۷ قربانی در مقابل ۲۱۲ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت). شدیدترین شکل خشونت خانوادگی، قتل است. از ۷۸۸ قربانی قتل گزارش شده در سال ۲۰۲۱، ۱۵۴ نفر توسط یکی از اعضای خانواده کشته شده اند. در سال ۲۰۲۱، پلیس ۱۱۴۱۳۲ قربانی خشونت شریک صمیمی در سن ۱۲ سال و بالاتر (۳۴۴ قربانی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر) را گزارش کرد. از هر ده قربانی، سه نفر یا ۳۰ درصد ازطریق یک شریک جنسی قربانی شده اند - در مجموع ۱۰۷، ۸۱۰ گزارش خشونت در خانواده ثبت شده است. زن کشی در ادامه این گزارش آمده است: در سال ۲۰۲۱، پلیس ۷۸۸ قتل را گزارش کرد که ۲۹ مورد بیش از سال ۲۰۲۰ بود که نشان دهنده افزایش سه درصدی در سراسر کشور است. میزان خودکشی در میان زنان در سال ۲۰۲۰ در میان ۲۰ تا ۲۴ سال و ۳۰ تا ۳۴ سال بالاترین میزان خودکشی بود. حدود ۷.۲ مرگ خودکشی در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در بین زنان ۲۰ تا ۲۴ ساله وجود داشت. سالانه (۲۰۲۱) حدودا ۴۵۰۰ نفر در کانادا بر اثر خودکشی جان خودرا از دست می دهند که معادل ۱۲ نفر در روز است. زنان میزان بیشتری از خودآزاری دارند. میزان خودکشی در زنان ۱۰ تا ۱۹ ساله و ۲۰ تا ۲۹ ساله بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸ درحال افزایش بوده است. زنان بومی نسبت به زنان غیربومی خطر بیشتری برای تجربه خشونت دارند و بیش از اندازه به عنوان قربانیان زنان کشی خشونت آمیز حضور دارند. زنان بومی که کمتر از ۵ درصد از جمعیت کانادا را می سازند، ۱۶ درصد از قربانیان زن کشی را می سازند. از نوامبر ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۱، ۵۸ زن و دختر کشته شدند. حدودا هر شش روز یک شریک صمیمی یک زن را در کانادا می کشد. در سال ۲۰۲۰، ۱۶۰ زن و دختر بر اثر خشونت کشته شدند. در سال ۲۰۲۱، ۱۷۳ نفر بر اثر خشونت کشته شدند. اشتغال و فقر زنان کانادا از نظر شکاف دستمزد جنسیتی از بین ۱۵۶ کشور در رتبه ۲۴ قرار دارد. در کانادا، زنان بطور متوسط ۸۹ سنت به ازای هر دلاری که یک مرد به دست می آورد، درآمد دارند. توجه به این نکته مهمست که تفاوت جنسیتی برمبنای نژاد، سن، هویت جنسیتی و ناتوانی بر زنان تأثیر متفاوتی دارد. زنان در سال ۲۰۲۱ بعد از کنترل نژاد و قومیت، تحصیلات، سن و …، بطور متوسط ۲۲.۱ درصد کمتر از مردان دستمزد دریافت نمودند. حتی با توجه به این پیشرفت ها در پیشرفت تحصیلی، زنان همچنان با شکاف شدید دستمزد مواجهند. زنان دارای مدرک پیشرفته بطور متوسط کمتر از مردان دارای مدرک لیسانس حقوق دریافت می کنند. طبق معیار درآمد پایین، ۱۰ درصد از زنان در کانادا با درآمد پایین زندگی می کنند (آمار کانادا، ۲۰۲۲). کسانی که با موانع مختلفی روبرو هستند، همچون زنان نژادپرستانه، زنان دارای معلولیت و مادران مجرد در معرض خطر بیشتری از فقر هستند. شکاف جهانی دستمزد جنسیتی حدود ۲۰ درصد تخمین زده می شود، به این معنا که زنان به ازای هر دلاری که مردان در ازای کار برابر می کنند، ۷۷ سنت درآمد دارند. بانوانی که دارای معلولیت هستند، میانگین درآمد سالانه ۳۶۳۰ دلار کمتر از زنان بدون معلولیت دارند.
منبع: ثبت آسان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط ثبت آسان
نظرات بینندگان در مورد مطلب ثبت آسان
نظر شما در مورد این مطلب